We leven in een tijd van het grote cynisme en de kleine tevredenheid. Het grote stuit op het wantrouwen. Teveel bedrijven en instanties zijn mateloos geworden in hun zucht naar winst en efficiency. Er is een zoektocht gaande naar de menselijke maat. Bij een mens kun je zien of hij maat houdt. Het is vervelend om te horen wat een anonieme kippenboer in zijn beestjes spuit, maar het is leuk om bij boer Arie langs te fietsen om de maker aan het werk te zien. We zoeken naar gelijkenis, wederkerigheid en liefde – voor het product. En die vinden we binnen de kleinere cirkels met waarde voor: Authenticiteit, ambachtelijkheid en liefde voor de lokale markt. De consument zoekt naar controle – wat zit er in de waren die ik koop, zijn ze goed voor mij en de wereld, of op zijn minst minder slecht? En: kan ik de maker vertrouwen? Of we het nu hebben over bier, over energie, of over muziek, we zoeken naar herkenbare liefde voor het product.
Door aansluiting te zoeken bij gelijkgestemden bekrachtigen we onze eigen identiteit en weerstaan we de gevaren van de buitenwereld. We vormen een cirkel, de sterkste vorm die er is. Regionalisering gaat over verkleining van de eigen leefwereld, het trekken van grenzen tussen ‘niet ik’ en ‘net als mij’. Naast gelijkenis draait het om de zoektocht naar wederkerigheid en een nieuwe vorm van vertrouwen. We willen de consequenties van producten controleren en de liefde van de producent voor het product opnieuw voelen.
De Britten kozen voor een Brexit. Ook in Nederland neemt de stem op basis van gelijkenis toe (partijen in de politiek als DENK, 50Plus). Lokale bieren, met liefde voor hun oorsprong, groeien als kool. De machtsbalans verschuift. Voor iedere marktleider ontstaat een regionaal alternatief. Die richt zich op duurzaamheid of ambachtelijkheid, maar vooral op wederkerigheid, door ingrediënten uit de omgeving te benutten en de gemeenschap te laten delen in het succes. Die wederkerigheid levert de cruciale combinatie van controle – wat er in gaat, hoe het verwerkt wordt – en vertrouwen: wie het maakt, wat het doet. Wat van dichtbij komt is lekker. Ons kent ons.
Het denken in groot, groter, grootst is voorbij. Klein. Dat is pas fijn. Dat we direct herkennen, erkennen we. Al het andere heeft het moeilijk, moet zich opnieuw bewijzen en dringt nauwelijks door tot de cirkel. ‘Past dit bij mensen als ik?’ Het is een dagelijkse vraag geworden. Groot staat voor anoniem, wantrouwen, voor macht willen uitoefenen. De groei zien we op kleinere schaal; bij de boer om de hoek, bij duurzame, ambachtelijke meestal lokale en innovatieve startups of bedrijven die echt waarde bijdragen.
Big data hebben de wereld veroverd. Werkelijk in alle haarvaten van ons dagelijks leven leggen systemen en sensoren feilloos vast wat we lezen, sharen, liken, kijken, kopen en consumenten. Nu nog even goed uitpluizen hoe we die data kunnen omzetten in meerwaarde voor de consument en hoe we de privacy van de consument blijven respecteren.
Big data en algoritmen bepalen steeds meer ons leven. Big data is watching you. Straks voorspelt een computer beter dan een patholoog of je kanker krijgt. Computers spelen beter poker, ze beslissen binnenkort of je nog een baan hebt en ze adviseren op wie je verliefd moet worden. Dis illustratie van gebeurtenissen die in de toekomst kunnen ontstaan door de enorme groei van data en de toepasbaarheid hiervan. Met alle data van bedrijven zullen er algoritmen worden ontwikkeld, die mensen begrijpen. Die onze gevoelens misschien nog beter kennen dan ons zelf. Zo komt er steeds meer beslissingsbevoegdheid te liggen bij algoritmen in plaats van het echte gevoel.
Bovenstaand is ietwat hoogdravend, maar zeker een interessante en toch ook onvermijdelijke gedachte die in de komende jaren vaker door ons hoofd zullen spelen, Big Data opent veel deuren in positieve- maar ook negatieve zin! Ethisch verantwoord handelen zal in de komende jaren een big issue worden waarbij de privacy van de consument – wie is de eigenaar van de data? – hoog op de agenda blijft staan. In Brussel zijn ze inmiddels druk bezig hier een goede wetgeving voor te ontwikkelen (Europese privacywet). De vraag is echter of bedrijven als Facebook, Microsoft en Google, met een enorme stroom aan data, beschikken over voldoende kritisch vermogen om te beslissen hoe juist om te gaan met deze data met behoud van privacy voor de mensheid.
Consumenten reageren sterker op push-notificaties op desktop dan op mobiel. Dat blijkt uit onderzoek door technologieleverancier Accengage op basis van 65 miljard verzonden meldingen. Bijna een vijfde van de ontvangers klikt op zijn computer door op een notificatie. Wat het meest gebeurt binnen E-commerce, Media en Travel. Op mobiele apparaten klikt gemiddeld 8,4 procent van de ontvangers door. En doen Android gebruikers dit in alle sectoren vaker dan iOS gebruikers. Bi meldingen van retailers zelfs bijna vier keer zo vaak. Ook interessant: de mogelijkheid om via Facebook Messenger meldingen te sturen – via app en desktop- leidt gemiddeld een op de drie keer tot actie.
Consumenten reageren sterker op push-notificaties op desktop dan op mobiel. Dat blijkt uit onderzoek door technologieleverancier Accengage op basis van 65 miljard verzonden meldingen. Bijna een vijfde van de ontvangers klikt op zijn computer door op een notificatie. Wat het meest gebeurt binnen E-commerce, Media en Travel. Op mobiele apparaten klikt gemiddeld 8,4 procent van de ontvangers door. En doen Android gebruikers dit in alle sectoren vaker dan iOS gebruikers. Bi meldingen van retailers zelfs bijna vier keer zo vaak. Ook interessant: de mogelijkheid om via Facebook Messenger meldingen te sturen – via app en desktop- leidt gemiddeld een op de drie keer tot actie.
Contentmarketing is: denken vanuit de kern van je merk en de doelgroep in alle mogelijke vormen met interactie voorzien van waardevolle content, waar zij ook echt iets aan hebben. Zodoende bouw je een band met storytelling op en vanuit die band kun je vervolgens je product of dienst aan de man brengen op leuke en ludieke wijze. Er is 1 ding absoluut van groot belang hij contentmarketing: dat wat je aan content verspreidt moet voor 100% uit de kern, uit het denken van het bedrijf komen.
Er is op dit moment een ‘overkill’ aan content. Content in het algemeen via de mobiel, internet, tv, radio, krant, reclame. Het aanbod dag in dag uit groter en overweldigend aan het worden, en als consument willen we alles volgen, alleen gaat de content stroom zeer hard. Bedrijven uit de VS hebben inmiddels al zoveel content gecreëerd dat er nu gesproken wordt over een ‘content shock’. Mensen kunnen de hoeveelheid content gewoon niet meer consumeren. Ons content filter is eigenlijk voortdurend vol. Hoe dringen we nog door tot deze ‘filter’ en weten we de aandacht te pakken? Less is more. Het adagium dat voor veel problemen vaak de oplossing blijkt te zijn. Bereid een groot stuk content – de kalkoen – en je kunt er nog heel lang van eten, ook wel ‘rich content’. Produceer minder content, maar dan wel aanzienlijk betere content. Content die een emotionele snaar raakt en het liefst enorm veel impact heeft. Behalve minder content publiceren, lijkt curatie een voor de hand liggende oplossing voor de content oceaan. Het is voor iedereen de grootste uitdaging. Maak het de consument zo ongecompliceerd en comfortabel mogelijk. Roei hem zo snel mogelijk naar de beste stukken content die de meeste waarde bieden, en zij echt wat aan heeft.
Acht op de tien bedrijven heeft last van een toenemende prijsdruk in de markt. Het lanceren van nieuwe producten, diensten of verdienmodellen wordt vaak als uitweg gezien. In een steeds sneller veranderende wereld is innovatie geen vraag meer maar een bittere noodzaak om je bestaansrecht als bedrijf te rechtvaardigen.
Succesvol innovaties lanceren is niet makkelijk; 72 procent realiseert de winstverwachtingen niet. Waarom gaat het zo vaak mis en hoe moet het wel? Veel bedrijven nemen de betalingsbereidheid van klanten niet of te laat mee als onderdeel in het proces en doorlopen dure en langlopende innovatie- en R&D-processen zonder te weten wat het nieuwe product waard is voor klanten. Besluiten over prijs en marketing worden tot het eind uitgesteld en dan is het vaak te laat met als gevolg mislukking. De meest voorkomende oorzaken hiervoor zijn in te delen in vier categorieën:
Feature shock: Veel bedrijven hebben de neiging om zoveel mogelijk features toe te voegen, met het idee dat dit de waarde van het product verhoogt. Te vaak leidt dit tot het tegenovergestelde: te complexe en dure producten, met het gevoel bij klanten dat ze voor iets betalen dat ze eigenlijk niet nodig hebben.
Minivation: Een innovatie waarbij wel het juiste product voor de juiste markt ontworpen is, maar waarvan de prijs lager is dan wat de markt had willen betalen. Hierdoor is het product niet of te weinig winstgevend.
Hidden gem: Bedrijven die vooral focussen op hun core business willen deze kans nog wel eens laten liggen: producten die zeer succesvol hadden kunnen zijn, maar die nooit goed op de markt gebracht zijn. Het bedrijf heeft het potentieel ooit onderkend.
Undead: Innovaties zonder zicht op succes: een innovatie waar (bijna) geen enkele klant op zit te wachten, maar die toch op de markt is gebracht.
Alle categorieën ontstaan door te laat over prijs en dus waarde na te denken. Bedrijven zijn teveel op hun hoede dat commercie het creatieve proces in de weg zit of denken dat klanten het product moeten ervaren om te weten hoeveel ze voor een product over hebben en dat een goed product toch wel gekocht zal worden. Uitgangspunt is dat je weet wat de waarde en betalingsbereidheid van je innovatie is en daarop in alle fasen van het innovatie en go to-market-proces aan te blijven toetsen. Hiervoor geleden een aantal praktische richtlijnen: Zorg zo vroeg mogelijk in het proces voor inzicht in de betalingsbereidheid: Ikea heeft zijn innovatieproces omgedraaid en ontwerpt eerst het prijskaartje en daarna het product dat daarbij past. Zo gaan kosten van het product, verkoopprijs en winst gedurende het hele proces hand in hand. Ontwerp niet met een onze size fits all-gedachte maar differentieer je aanbod: Hoe je het ook wendt of keert, klanten verschillen onderling. Segmenteer juist. Waardevolle segmentatie deelt klanten in op basis van hun behoeften, niet leeftijd of woonplaats. Kijk verder dan alleen de prijs want het juiste verdienmodel is belangrijk: Soms kan de waarde er wel zijn, maar wordt het prijspunt als te hoog ervaren. Communiceer de waarde en prijs van het product op een goede manier. Samengevat: succesvolle bedrijven gebruiken betalingsbereidheid van klanten als start- en ijkpunt gedurende het gehele innovatieproces.
Brand journalism is in de blogwereld inmiddels een bekend begrip. Iedereen met een website of blog kan zelf voor journalist spelen om zo rechtstreeks de doelgroep te bereiken. Verschillende vloggers en bedrijven laten nu zien dat hetzelfde geldt voor online video. Hierdoor is de term brand broadcasting ontstaan: iedereen kan een uitzender van bijvoorbeeld videojournaals of vlogs zijn, een positieve ontwikkeling t.a.v. de objectiviteit van de media! Er zijn bijvoorbeeld ook verschillende bedrijven die zich al op het terrein van brand broadcasting begeven door het inzetten van een branded videoplatform.
Dit type videocontent wordt volgende het 3H-model van Google ook wel hubcontent genoemd. Hubcontent is bij uitstek geschikt voor engagement met de ontvangen en wordt regelmatig en op vaste momenten gepubliceerd. Denk aan een vaste videorubriek of een serie van online video’s; het is de content waarvoor kijkers terugkeren, en als fan van het merk veel vertrouwen geven aan deze bedrijven.
De afgelopen tijd zijn er veel ontwikkelingen op het gebied van virtual reality (VR) en met name augmented reality (AR). Waar VR en AR jarenlang als gimmicks zijn gezien (met name VR) lijkt er, dankzij forse investeringen van de grote bekende bedrijven flink beweging in te komen.
Eerder dit jaar kondigde Google AR-functionaliteiten aan voor zijn belangrijkste apps. Facebook lanceerde een platform voor AR met de camera als nieuwe interfase. Daarnaast kwam de blauwe reus met een tool voor AR-content, genaamd AR studio en recent lanceerde Apple het ARkit-framework, dat door sommige in de markt als een echte gamechanger wordt bestempeld.
Verder presenteerde Google onlangs de Google Lens. Lens is een oplossing die objecten in het echte leven kan herkennen. Al deze ontwikkelingen maken de technologie meer toegankelijk om zowel AR te ervaren als creëren.
Een simpel voorbeeld als Pokémon Go laat eigenlijk al zien dat er niet veel onderscheid is tussen AR en VR: ook Pokemon Go doet de huidige realiteit enigszins vervangen (ook al heb je daar dan geen bril voor nodig) Onze dagelijkse levens zijn zo afhankelijk van digitale technologie, dat het een deel van onze realiteit is geworden. Onze wereld verandert. Het wordt anders, het wordt simpeler, maar het wordt ook menselijker. Aan de creatievelingen de taak om die wereld voor mensen te ontwerpen en onze levens weer een beetje leuker en makkelijker met deze mooie technologieën te maken!
Wil je erbij horen, dan moet je verspilling terugdringen en daar over communiceren. Beheersing van de (vers)keten kan omgezet worden in een duurzaam businessmodel. Voor restromen zijn er allerlei bestemmingen. Binnen ‘antiverspilling’ moet gezocht worden naar meer manieren en kanalen om de reststromen sneller en makkelijker te distribueren. Dat levert geld op voor de producten en ze hoeven niet meer afgevoerd te worden, wat de afvalstroom weer reduceert. Antiverspilling heeft wel degelijk een ethische waarde, maar de duurzame toekomst zit vooral in het voorkomen van deze kapitaalvernietiging. Steeds meer consumenten worden zich daar bewust van, en met nieuwe gamechangers in de markt zal dit alleen maar verder toenemen.
